بیماری های حساس به نور آفتاب

بیماری های حساس به نور آفتاب

عوارض حاصل از بیماری های حساس به نور آفتاب، با آمدن فصل تابستان و تابش آفتاب شدید، بیشتر می شوند. آیا این عوارض و راه های مقابله با آن را می شناسید؟

بیماری های حساس به نور آفتاب

 یا فوتودرماتوزها به دو گروه عمده تقسیم می شوند:

1. فتودرماتوزهای ایدیوپاتیک : بیماری هایی هستند که تماس با نور آفتاب نقش اساسی در بوجود آمدن آنها دارد.
2. فتودرماتوزهای تحریک شده با نور: بیماری هایی هستند که توسط سایر علل به وجود می آیند، اما تماس با نور آفتاب می تواند باعث تشدید آنها شود.

بیماری های حساس به نور آفتاب

در اینجا به گزیده ای از علائم و روش درمان، برخی از، بیماری های حساس به نور آفتاب، می پردازیم:

1. بثورات نوری پلی مورفیک
2. آکتینیک پروریگو
3. فتودرماتوزهای تحریک شده با نور

بثورات نوری پلی مورفیک

اتیولوژی

بثورات این بیماری به دنبال تماس با اشعه ماورای بنفش (UVB یا UVA ویا هر دوی آن) ایجاد می شوند. به عبارت دیگر تماس با اشعه ماورای بنفش موجود در نور خورشید، و یا سایر منابع نوری می تواند با تحریک سیستم ایمنی بدن باعث ایجاد، بثورات گردد.

پاتولوژی

مهمترین یافته های هیستوپاتولوژیک این بیماری عبارتند از:

• اسپونژیوز
• ادم درم و تجمع سلول های التهابی در اطراف شبکه های عروقی درم

اغلب سلول ها را لنفوسیت های T و به میزان کمتر ائوزینوفیل و نوتروفیل تشکیل می دهند.

علائم بثورات نوری پلی مورفیک

اکثر این بیماران دارای پاپول های اریتماتو و خارش دار در نواحی در معرض آفتاب در طی فصول آفتابی سال هستند. علاوه بر آن گاهی بعد از تماس با نور خورشید فاز حاد بیماری شروع شده و با اجتناب ازنور خورشید بعد از یک تا دوهفته می توان بهبودی کامل وبدون اسکار را مشاهده نمود. مهمترین خصوصیت بالینی این بیماری، درگیری قسمت یا نقاطی از فرد که در معرض آفتاب بوده، می باشد. به عبارت دیگر تمامی نقاط درمعرض آفتاب در یک فرد، دچار این بیماری نمی شوند. شایع ترین نقاط درگیری عبارتند از:

1. پل های بینی
2. گونه ها
3. قدام چانه
4. کناره ها و پشت گردن
5. بخش فوقانی قفسه ی سینه
6. پشت دست ها

درمان بثورات نوری پلی مورفیک

موارد خفیف را می توان توسط اجتناب از تماس با اشعه ماورای بنفش و استفاده از لباس های محافظتی و ضد آفتاب های وسیع الطیف درمان نمود.

درموارد شدیدتر می توان از روش های درمانی زیر استفاده کرد:

1. استروئید های موضعی قوی
2. اقدامات حساسیت زدایی بر علیه اشعه ماورای بنفش
3. استروئید های خوراکی
4. درموارد شدید و مقاوم به درمان، می توان از آزاتیوپرین برای درمان این بیماران کمک گرفت.

آکتینیک پروریگو

فوتودرماتوز نادر و مزمنی است که نواحی در معرض تماس با نور و همچنین گاها ، نواحی پوشیده بدن را درگیر می نماید. این بیماری در تابستان شدت می یابد و در کودکان کمتر از 10 سال شایع تر می باشد.

علائم آکتینیک پروریگو

آکتینیک پروریگو معمولا در کودکان کم سن و سال به ویژه در دختر بچه ها دیده می شود و اغلب در هنگام بلوغ فروکش می نماید. این افراد ممکن است دارای سابقه فردی یا خانوادگی آتوپی باشند. اکتینیک پروریگو خود را بصورت پاپول ها و ندول های اریتماتو، دلمه دار و اکسکوریه نشان می دهد که معمولا تمامی نواحی در معرض نور را درگیر می نماید. شایع ترین مناطق درگیری عبارتند از: صورت و نواحی دیستال اندام ها

درمان آکتینیک پروریگو

درموارد خفیف: می توان با اجتناب از تماس با نور خورشید و استفاده از لباس های محافظتی، ضدآفتاب های وسیع الطیف، نرم کننده ها و استروئید های موضعی به درمان بیمار اقدام نمود. در موارد شدیدتر می توان از تالیدومید خوراکی بهره گرفت.

فتودرماتوزهای تحریک شده با نور

بیماری هایی هستند که توسط تماس با نور خورشید تشدید می شوند. شایع ترین انواع این بیماری ها، عبارتند از:

1. آکنه
2. اگزمای آتوپیک
3. بولوس پمفیگویید
4. درماتومیوزیت
5. اریتمامولتی فرم
6. لیکن پلان
7. پمفیگوس
8. پسوریازیس
9. روزاسه
10. لوپوس اریتماتوی دیسکوئید
11. عفونت های ویروسی.

توجه داشته باشید، با ظهور علائم پوستی به متخصص پوست و مو ی خوب، به منظور رفع عوارض و بهبودی وضعیت خود، مراجعه نمایید.

مقالات مرتبط ارائه شده توسط دکتر حمیده آقایی:

درمان بیماری ویتیلیگو

درمان اگزمای پوستی

انواع حساسیت های پوستی