بیماری های مو

بیماری های مو

مو

مو در انسان دارای وظیفه حیاتی ولی از اهمیت فیزیولوژیک بالایی برخوردار می باشد. در یک زن از دست دادن موهای سر اهمیت بیشتری از رویش موهای غیرطبیعی در بدن وی دارد. در انسان با گذشت سیر تکاملی، موهای برخی قسمت های بدن به منظور تطابق با محیط کاهش یافته است. در انسان های اولیه، همانند حیوانات، موها به عنوان عایق مورد استفاده قرار می گرفت.

بیماری های مو چیست؟

درمان ریزش مو چیست؟

در ادامه با ما همراه باشید تا شما را با بیماری های مو و درمان آن آشنا کنیم.

ارتباط اجتماعی و جنسی بستگی زیادی به وجود موها دارد. لذا تمام موها تحت کنترل یکسانی قرار ندارند. در ارتباط با محیط اطراف در فصول مختلف، شکل مو در حیوانات دچار تغییراتی می گردد. همینطور میزان آن بر حسب شرایط با دگرگونی هایی همراه خواهد بود. ریتم مشخص فولیکول ها، با وجود هورمون هایی مثل آندروژنها و هورمون تیروکسین که ترشح آنها تحت کنترل خاص از طریق هیپوتالاموس و هیپوفیز می باشد، تحت کنترل قرار دارد.

پیدایش موها در قسمت تناسلی و زیربغل و قسمت هایی از سطح بدن تا مرحله بلوغ صورت نمی گیرد و در آن زمان با وجود آندروژن ها به تدریج در هر دو جنس رویش موها از پیاز موی مربوطه به پاپی درم بوده و میتوان آن را شبیه یک غده هولوکرین به شمار آورد.

اولین پیدایش مو در منطقه ابروها، لب بالا و چانه می باشد و در حدود هفته 9 جنینی دیده می شود ولی در سایر قسمت ها در حدود ماه چهارم ظاهر می شود. در هفته 22 تقریبا تمام پیازهای مو به وجود می آید، در حالی که در سطح بدن گسترش آنها به تدریج کم می شود.

به طور کلی در طی زندگی هیچگونه پیاز مو ایجاد نمی شود. از 5 میلیون پیاز مو حدود یک میلیون در قسمت سر و صورت و در حدود یک هزار عدد در قسمت سر است، تعداد آنها ارتباط به نوع جنسیت مرد یا زن و تغییرات نژادی ندارد. در قسمت گونه و پیشانی در حدود 800 عدد پیاز مو در هر سانتی متر مربع وجود دارد، در صورتی که در قسمت ران 50-100 عدد می باشد. با افزایش سن تعداد زیادی از موهای سر از بین می روند. در مردهای 20-30 ساله تعداد متوسط 615 در سانتی متر مربع می باشد ولی در بین سنین 30-50 سالگی به 485 و در 80-90 سالگی به 435 عدد خواهد رسید.

در فرد طاس کم شدن موها مسلما خیلی شدیدتر است. در فرد مودار که 30-90 سال دارد تعداد موهای سر 495 ولی در افراد طاس 3.6 عدد در سانتی متر مربع خواهد بود.

انواع مو

انواع مختلف موها توسط فولیکول های خاص به وجود می آید و ایجاد موها در هر قسمت خاص بسته به سن و میزان هورمون مربوطه متفاوت است. در حیوانات موهای ظریف در قسمت زیر و موهای خشن در قسمت روی پوست جهت محافظت حیوان وجود دارد. در انسان موهای ابتدایی که نرم و بدون مغز و معمولا بدون رنگ است، لانوگو نام دارد که به طور طبیعی در داخل رحم از بین می رود. این موها گاهی ممکن است در بعضی از بیماری های ژنتیکی باقی بماند که هیپرتریکوزیس لانوگوزا نامیده می شود.موهایی که بعد از تولد به وجود می آیند دو نوع هستند. موهای ظریف که شامل موهای نرم و بدون مغز و گاهی با مجرای رنگدانه است و گاهی ممکن است به بلندتر شدن از 3 سانتی متر هم برسد و موهای ترمینال که زبر و بلند و معمولا دارای مغز و پیگمان است، البته ممکن است موهای دیگری هم در بین اینها دیده شود مانند موهای ابرو، مژه ها و موهای سر. بعد از بلوغ موهای ترمینال از مبدا موهای ولوس تحت تاثیر اندوژن ها به وجود می آیند.

ریزش مو در مردان

طاسی در مردان بیماری نیست بلکه پاسخ فیزیولوژیک ایجاد شده به وسیله آندروژنها در در مردان مستعد از نظر ژنتیکی است. الگوی وراثت احتمالا چند ژنی است. برخی مردان جوان با طاسی سریعا پیشرونده با الگوی مردانه دارای سطح بالایی از دهیدرواپی آندروسترون سولفات هستند، این مساله نشان می دهد که فعالیت بیش از حد آدرنال می تواند آلوپسی را در مردان جوانی که از نظر ژنتیکی مستعد ریزش مو هستند، شروع کند.

بیمارانی که طاسی شان در سن جوانی شروع شده است بیشتر ناراحت هستند و تمایل دارند با متخصص پوست و مو جهت درمان ریزش مو مشورت کنند.

ریزش مو در زنان

ریزش موی منتشر، پیشرونده و مزمن در زنان پس از دهه 2 یا 3 معمولا رخ می دهد. این زنان که معمولا دوره قاعدگی طبیعی دارند و هیچ اختلالی در معاینه بالینی آنها به دست نمی آید، در گروه طاسی با الگوی مردانه به شکل صفت ژنتیکی قرار داده می شوند.

طاسی با الگوی مردانه منجر به پسرفت مو در قسمت مرکزی اسکالپ و فرورفتگی تدریجی فرونتوتمپورال، همچنین کاهش تدریجی قطر ساقه مو در نواحی ریزش مو می شود. برعکس، اغلب زنان مبتلا به آلوپسی منتشر دچار کاهش تدریجی مو در قسمت مرکزی اسکالپ با حفظ خط رویش قوی طبیعی بدون فرورفتگی فرونتوتمپورال می گردند. قطر موهای آناژن گوناگون است. با پیشرفت سن، کم شدن مرکزی مو واضحتر می شود. برخلاف طاسی با الگوی مردانه، خط باریکی از مو در طول خط رویش فرونتال مو باقی می ماند. در موارد استثنایی روندی مشابه مردان با فرورفتگی عمیق فرونتوتمپورال دیده می شود.

درمان ریزش مو

دکتر حمیده آقایی متخصص پوست و مو  از درمان های مختلفی جهت درمان ریزش مو استفاده می کنند که تعدادی از آنها به شرح زیر هستند:

• دارو درمانی: در درمان ریزش مو از طریق دارو عمدتا متخصص پوست و مو داروهایی مانند ماینوکسیدیل 2% یا 5% را تجویز می نماید که می تواند تا حدی در درمان ریزش مو و کنترل آن موثر باشد.
• مزوتراپی: در این روش از طریق سوزن هایی ظریف مواد مغذی مو مانند انواع ویتامین ها و ماینوکسیدیل وارد پوست سر می شود که می تواند در رشد موها و افزایش ضخامت آنها بسیار موثر باشد.
• پی آر پی (PRP): پی آر پی روشی نوین در درمان ریزش مو می باشد که در این روش از فرد مقدار کمی خون گرفته می شود. سپس پلاکت و پلاسمای خون گرفته شده توسط سانتریفیوژهای مخصوص جدا می شود و توسط دستگاهی مخصوص به ناحیه سر تزریق می شود.
• کاشت مو: در صورتی که درمان ریزش مو از طریق دارو و سایر روش ها میسر نباشد و مدت زمان زیادی از آن گذشته باشد بهترین روش کاشت مو می باشد.

نتیجه گیری

ریزش مو در زنان و مردان به علل متفاوتی رخ می دهد و جهت درمان ریزش مو نیاز است ابتدا علت آن تشخیص داده شود. پس از آن متخصص پوست و مو بهترین درمان را برای بیمار در نظر می گیرد.